وی خطاب به مسؤولان مدیریت شهری گفت: با وجود قوانین موجود که وضعیت معابر برای نابینایان و معلولین را مشخص کرده، همچنان شاهد پیاده‌روهای نامناسب برای آنها در سطح شهرستان تربت حیدریه هستیم.
فاطمه صادق امیری افزود: معلولان و نابینایان گروهی از شهروندان هستند که عدم مناسب سازی فضاهای شهری منجر به کمرنگ شدن حضورشان در جامعه شده است.
وی افزود: بر اساس قوانین، کلیه وزارتخانه ها، سازمان ها، مؤسسات و شرکت های دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظف اند در طراحی، تولید و احداث ساختمان ها و اماکن عمومی و معابر و وسایل خدماتی به نحوی عمل کنند که امکان دسترسی و بهره مندی از آنها برای افراد دارای معلولیت همچون سایر افراد فراهم شود.
وی ادامه داد: همچنین شهرداری ها مکلف اند صدور پروانه احداث و بازسازی و پایان کار برای تمامی ساختمان ها و اماکن با کاربری های عمومی را به شرط رعایت ضوابط و استانداردهای مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و اصلاحات پس از آن در مورد دسترس پذیری افراد دارای معلولیت توسط مجری، مشروط کنند.
وی تصریح کرد: اما آنچه در عمل اجرا می شود در بسیاری از موارد با قوانین مطابقت ندارد و یا به طور صحیح اجرا نشده است.
همچنین کارشناس مناسب سازی بهزیستی تربت حیدریه گفت: در پیاده روها استفاده از موزاییک های برجسته که علامت و راهنمایی برای عبور و هدایت حرکت نابینایان در سطح شهر هستند، رایج شده است و بسیاری از شهرداری ها در اجرای مجدد کفسازی ها از این مصالح استفاده می کنند. با این حال در بسیاری از موارد دیده می شود که در امتداد آنها جوی آب، ایستگاه اتوبوس، درب های فاضلاب، محل پارک خودرو و موتورسیکلت، مبلمان شهری و غیره قرار دارد و مسیر حرکت نابینایان را قطع می کند.
هادی اسکندری گفت : مسئولین شهرداری با اینکه نسبت به معلولین و نابینایان و همچنین ضوابط و معیارهای طراحی برای آنها شناخت دارند و در پیاده راه سازی پیمانکاران را ملزوم به رعایت و اجرای این ضوابط می کنند اما گویا نظارتی بر نحوه و چگونگی اجرای آن ندارند.
وی تصریح کرد: این مساله در خیابان های اصلی شهر مشاهده می‌شود به گونه ای که در زمان اجرای آنها تمامی قوانین و ضوابط طراحی برای معلولین و نابینایان وجود داشته اما در آنها به درستی مناسب سازی پیاده روها صورت نگرفته و گویی نصاب و مجریان طرح نسبت به نوع و کاربری موزاییک ها و نحوه اجرای آن برای استفاده نابینایان اطلاعی نداشته اند و صرفا به منظور رفع مسئولیت در پیاده روها، آنها را نصب کرده اند.
وی افزود: از آنجایی که شهرداری عنوان شهری شهروند محور را با خود به یدک می‌کشد، اما همچنان در ابتدایی‌ترین اصول طراحی در انطباق با عدالت اجتماعی دچار مشکل است و خبری از مناسب سازی شهر برای روشندلان و معلولان نیست. در بیشتر این پیاده راه ها صندلی‌ها و مبلمان شهری، دکه های روزنامه فروشی، بخشی از درختان موجود در پیاده رو، تابلوهای تبلیغاتی، بساط دستفروشان، تیر های چراغ برق و موانع آهنی در بخش پیاده راه نابینایان قرار گرفته اند و سد راهی برای آنها شده و آسیب های زیادی را در حین تردد برایشان به وجود آورده اند.
اسکندری گفت: آنچه که در این پیاده روها دغدغه مسئولین است برند شدن و نمایش دادن کلیات طرح است نه کارایی آن برای شهروندان. معمولا در بازسازی کفسازی معابر و پیاده روها نگرانی مسئولین صرفا تبدیل کردن خیابان به پیاده راه و یک دست کردن تابلوها و نمای ساختمان هاست و توجهی به مسایل زیر ساختی و بهره مندی تمامی شهروندان از شهر نمی کنند.
فرماندار تربت حیدریه پس از گزارش بهزیستی گفت: برای خوب زندگی کردن باید برنامه ریزی داشته باشیم.
حسین شرافتی راد بیان نمود: مناسب سازی به حرف و سخنرانی نیست. مناسب سازی کار میدانی و اجرایی است و به پول هنگفتی نیاز ندارد، فقط با یک نگاه خلاقانه و مبتکرانه می‌توان از برخی هزینه ها کاست. دسترسی آسان و به موقع مردم به مبلمان شهری وظیفه ماست. و حقیقتا شهرستان تربت حیدریه از استانداردهای مناسب سازی خیلی فاصله دارد.
نماینده جامعه نابینایان شهرستان نیز در این جلسه، مطالبات این گروه از افراد دارای معلولیت را مطرح کرد.
نظر شما